میخک:

میخک از غنچه گل خشک شده درخت همیشه سبز Syzygium aromaticum تهیه می شود. اگرچه این درخت بومی جزایر مالوکا در اندونزی است، اما میخک ها به طور طبیعی در هند، تانزانیا، سریلانکا، برزیل و ماداگاسکار رشد می کنند. بیش از ۲۰۰۰ سال، از میخک و روغن آن در طب سنتی هندی و چینی استفاده شده است. در قرن چهارم، بازرگانان عرب شکوفه های میخک را به اروپا آوردند. در طول قرن های هفتم و هشتم میلادی در اروپا، از میخک به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شد. امروزه، در بسیاری از خانه ها از میخک به عنوان ادویه استفاده می کنند و شواهد نشان می دهند که استفاده از آنها به عنوان یک داروی درمانی در برابر ارگانیسم های مضر همچنان رو به رشد است.

آیا میدانید: نام این ادویه میخی شکلِ قهوه ای و سخت، از واژه لاتین clavus به معنی “میخ” گرفته شده است.۲۰۰۰ سال پیش چینی ها برای رفع بوی بد دهان از انواع میخک ها استفاده می کردند و هر شخصی که با امپراطور ملاقات داشت ملزم به جویدن میخک بود.

خواص میخک:

• تقویت حافظه
• بهبود عملکرد کبد
• افزایش میل جنسی
• ضد میکروب
• ضد سرطان

هل:

هل از خانواده ی زنجبیل و بومی جنوب هندوستان است. قدمت ادویه های هندی به آغاز تمدن بشری باز می گردد و در نوشته های کهن هندی به هل اشاره شده است. این ادویه، از زمان های قدیم مصارف تغذیه ای و دارویی داشته است و آشوریان و بابلیان هم با خواص آن آشنا بوده اند. هنوز هم این محصول یکی از با ارزش ترین ادویه های جهان است و در آسیای شرقی به طور گسترده کشت و استفاده می شود. مصرف کنندگان عمده ی هل در جهان، کشورهای خاورمیانه(در تهیه ی چای و قهوه) و کشورهای اسکاندیناوی(برای بهبود طعم محصولات پخته شده) هستند.

آیا میدانید: استنشاق رایحه ی هل برای کاهش تهوع ناشی از شیمی درمانی در بیماران سرطانی، مفید است.

خواص هل:

• بهبود عملکرد معده
• تنظیم فشار خون
• بهبود عملکرد قلب و عروق
• بهبود عملکرد کلیه
• تسریع کاهش وزن
• بهبود عملکرد کبد
• افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
• ضد سرطان
• حفظ سلامت دهان و دندان

دارچین:

هزاران سال است که انسان از دارچین استفاده می کند و پوست درختچه ی آن را برای ادویه بکار می برد. مستندات نشان می دهد این گیاه از دوران باستان استفاده می شده و بازرگانان عرب آن را به اروپا وارد کرده اند. بازرگانان عرب دارچین را از مسیرهای زمینی به بندر اسکندریه در مصر منتقل می کردند، که توسط بازرگانان ونیزی (خرید و فروش دارچین در اروپا در اختیار ایشان بود) خریداری می شد. اعراب به مدت تقریبا ۳۰۰۰ سال نبض تجارت ادویه از جمله دارچین، (از ۱۵۰۰ پیش از میلاد تا ۱۵۰۰پس از میلاد) را در اختیار داشتند. ونیز مهمترین مرکزِ واردات ادویه به اروپا محسوب می شد.

آیا میدانید: کتاب مقدس یهودیان، چندین بار به ادویه هایی مثل دارچین اشاره کرده است: نخستین بار زمانی است که به موسی امر می شود از دارچین شیرین (qinnāmôn) و سنا در روغن مقدس استفاده کند.

خواص دارچین:

• تقویت سیستم ایمنی بدن
• ضد التهاب
• تنظیم قند خون
• افزایش میل جنسی
• تنظیم فشار خون
• ضد سرطان
• ضد درد

زنجبیل:

منشأ زنجبیل مناطق گرمسیری  آسیا است و نوعی از زنجبیل که در هندوستان می روید بیشترین تنوع ژنتیکی را دارد. این گیاه در سده ی نخست پس از میلاد از هندوستان به اروپا صادر و قرن سیزدهم کاربردش در آشپزی شناخته شد. چین و هندوستان نخستین کشورهایی بودند که از خواص دارویی زنجبیل استفاده کردند. در متون سانسکریت به خواص دارویی این گیاه اشاره شده است و در چین هم آن را برای بهبود سوءهاضمه، اسهال و تهوع و همچنین برای درمان آرتریت، کولیت و بیماری های قلبی استفاده می کردند. داروسازان قرون وسطی زنجبیل را، برای رفع تهوع و نفخ پیشنهاد می کردند.

آیا میدانید: زنجبیل در طب قرون وسطی جایگاه خاصی داشت و از آن برای درمان تهوع و نفخ استفاده می‌شد.

خواص زنجبیل:

• افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
• بهبود عملکرد معده
• بهبود عملکرد قلب و عروق
• تنظیم فشار خون
• ضد افسردگی
• ضد التهاب
• تقویت حافظه
• افزایش قدرت باروری
• ضد تهوع
• بهبود عملکرد مجاری تنفسی و ریه
• کاهش دردهای آرتروز
• تنظیم کلسترول خون
• کاهش علائم سندروم روده تحریک پذیر (IBS)
• کاهش سردرد و میگرن
• کاهش دردهای قاعدگی
• تسریع کاهش وزن
• ضد سرطان
• تنظیم قند خون